Tijdje niet geschreven, niet dat er niets gebeurd is in de tussentijd. Maar was vooral erg druk met werk-werk-ziek-werk…Great. Vandaag gaan Lars en ik naar de kapper! Het is zo lief, Lars betaald mijn kapper jeeeeej…volgens mij vind ie dat slappe haar van mij maar niets haha! Ik twijfel hevig tussen kort en lang laten… Het mag best kort maar dan moet het wel ontzettend gaaf zijn!
Vanavond gaan we naar een Thais restaurant met Kim en Ronnie (c.q. Pim en Lonnie of Rim en Konnie) dat word vast vet lekker!! wooow wat een saaie post is dit…gauw mee ophouden…

Afgelopen zondag gingen we weer wat leuks doen! Wandelen in de omgeving van een mooi kasteel in België en de hele Herremenie (fanfare op z’n dialect) van Lars’ vader ging mee.
Hartstikke leuk! Totdat we daar aankwamen, en we na 2 minuten wandelen al van de afgebakende paden afgingen…de “wilde” natuur in. En wild dat ie was! Ik, stadsmeisje, hou niet van wilde natuur en ben allergisch voor frisse lucht! Nu kon ik de modder, de laaghangende takken en het ongemakkelijke lopen (ja, mensen want ik had hakken aan…) nog trekken maar toen we langs een zooitje koeien liepen en het hekje was ineens nergens meer te bekennen (je weet wel, dat hekje dat de afstand waarborgt tussen jou en het wilde dier) werd het mij toch echt te gortig…Die beesten zijn geváárlijk, alleen iedereen ontkent dat. Ik wéét dat want ik ben een keer ondergeniest door een koe in Zuid-Frankrijk..Ik was 10, en ik geloof dat op dat moment alle glamour uit mijn leven is verdwenen…
Maar goed nadat ik de loslopende koeien ter nauwer nood overleefd had, bleken er van die roostertjes te liggen waar de koeien niet overheen konden…en vrouwen op hakken ook niet! Nadat ik mezelf op, not so charming, wijze over de roosters geholpen had (met Lars als coach: uuh Sarah, je kunt er ook omhéén) was dit doldwaze avontuur ten einde…Tijd voor warme choco met slagroom…

Ik heb 2 lieve poezebeesten in mijn leven, dit zijn ze:

Dit is Ginny, ze woont bij Lars in Maastricht

En dit is Noé, ze woont in Amsterdam bij mijn ouders.

Lief he?

Hoog tijd natuurlijk om ook eens mijn familie te introduceren! Dit is mijn zusje Céline, ben echt onwijs trots op haar!

What does a girl want in the weekend? Shoppen! Gelukkig kan dat ruimschoots in Luik! Heb geen plaatjes van mijn nieuwe kleren maar wel van ons geshop!

v.l.n.r. Ronnie en Lars

Ik en Kim

ff zitten

Luikse wafels!

Bubbels!

Luik

Ooh soms vraag ik me toch af, hoe ben ik nu weer in deze situatie terecht gekomen? Waarom ik? Waarom nu? Het onsterfelijk belachelijk maken van mezelf heb ik nu verheven tot een sport… (lets stay real; Ik moet wel!)
Gisteren was het weer zover…Een collega en ik gingen kijken wat ons lengteverschil nu precies was (en waarom doen we dat ook al weer op de werkvloer?it remains a mystery to me) dus gingen we midden op de afdeling naast elkaar staan…Niets aan de hand zou je denken..Tot mijn andere collega mij erop wees dat we hakken aanhadden en er toch minstens 1 schoen per persoon uitmoest…Sta ik daar, op 1 schoen en 1 sok (thank god it was black!)…in mijn spijkerrok (charming) met ineens, out of the blue, een stuk of 20 MTRO’s erbij als extra toeschouwers en een collega van een andere afdeling die als rondleidster fungeerde; “en dit is dan de afdeling E-commerce, een hele serieuze afde…” Uhu heel serieus ja…Neej joh ik hou altijd de site draaiende op 1 schoen en 1 sok…very normal..

Hola,

Tijd voor nog wat fotootjes die ik toegestuurd kreeg over de mail. Als ik al die foto’s zie dan mis ik Mexico wel heel erg hoor… Mooi he?

De heren in actie om de weg vrij te maken

Lief…

Mayan Ladies v.l.n.r. Elke, Ik, Victoire

Poging 2, ik begin hier behoorlijk handig in te worden al zeg ik het zelf!
Bedacht me net dat ik eigenlijk wel iets over mezelf zou moeten vertellen maar aangezien iedereen die deze blog kan lezen mij kent, heeft dat weinig nut. Dus dan maar niet, en ken je me niet zo goed dan leer je me vanzelf kennen.

Vandaag was echt een vet rare dag. Lars en ik gaan naar Mexico over ongeveer 2,5 week (note to myself: Lars & Sarah in Mexico blog openen?) en dat heeft nogal wat voeten in aarde. Eerst zouden we een 6-daagse rondreis doen, die ging bijna niet door. Dus hebben we ons ‘oog’ (ja, we hebben een gezamenlijk oog) laten vallen op een 12-daagse rondreis. Nu blijkt de 6-daagse weer door te gaan, maar we willen eigenlijk liever de 12-daagse doen. Snappez vous het nog?

Na veel wikken en wegen gaan we omboeken naar de 12-daagse, ja dat kost iets meer maar dan heb je ook wel meer! Morgen omboeken, leuk!

Ok, iedereen blogt en ik heb zelfs een t-shirt waar “Blogger” op staat, maar ík blog niet. Tijd voor een blog dus!

Dus hier moet ik mijn hersenspinsels en levensavonturen gaan vertellen… Mmmm interessant….
Gezien er op dit moment niets spint in mijn hoofd en mijn avontuur vandaag niet verder gaat dan ‘oooh het is maandag en ik moet nog zo veel werk verzetten,’ ga ik dat dus eerst even doen!

Ik hou je op de hoogte!