Tag Archives: ochtend

Slow Down!

Slow Down!

Gestrekt lig ik in de hal. Met mijn voorhoofd op de koude marmeren vloer adem ik diep in en uit. Ik MOET rustig worden.
Terwijl ik gehaast mijn jas aantrok, de badkamer inrende om mijn tanden te poetsen, de krant las, de kat ontweek, checkte of ik nog sms’jes had en mijn haar fatsoeneerde, bleef ik met mijn voet hangen in het hengsel van mijn handtas en daar ging ik. Bridget Jones zou voor me hebben geapplaudisseerd.

Ik wil altijd te veel tegelijk. Het liefst op de momenten dat juist de tijd het niet meer toelaat. Maar ook als ik op een vrije ochtend met mijn koffie in bed zit, kan ik niet achterover zakken om schaamteloos te genieten van As the World Turns.
Lekker niks doen komt niet voor in mijn leventje. Met een oog op de tv, en koffie in de hand, doe ik met de andere mascara op, terwijl ik diep nadenk over de volgorde waarop ik mijn dag ga indelen. Multitasken heb ik tot een kunst verheven.

Luieren is voor mietjes! Ergens in mijn achterhoofd is een stemmetje het volkomen met mij eens. Ik ben geen mietje, met mijn volle agenda, mijn piepende telefoon en de drukte op het werk. Ik leef!

Maar daar op de koude marmeren vloer van mijn huis kwam de omslag: dit.niet.meer. Ik ben wél een mietje. Ik moet niet rustiger worden, ik wíl het. Dit stemmetje moet KO.

Weg met het volproppen van mijn leven met afspraken die niet haalbaar zijn, weg met rennen en vliegen om overal op tijd te zijn, weg met “moeten”, weg met mensen die een acute hartaanval krijgen als het niet gaat zoals ze het willen, weg met alle energievreters, de zeurders, de schuldgevoelaanpraters. Weg met de agendafunctie in je telefoon, de BlackBerry en “altijd en overal bereikbaar”.

Dan maar iets te laat, met een mascara die goed zit. Dan maar een trein later, zonder bijna mijn been te breken, dan maar niet doen wat een ander wil als ik daar beter van slaap, überhaupt niet meer doen wat anderen willen.
Dan maar niet aardig gevonden worden, dan maar geen “perfect” maar een “goed”.
Ik leef voor mijzelf, ik doe wat ík wil, en ik leg alleen verantwoording af aan mijzelf.

Of ik straks nou aan de hemelpoort sta, mag reïncarneren of terug ga naar aarde om daar in iemands huis rond te spoken, ik wil graag een mooi verhaal te vertellen hebben. Ik wil niet met mijn mond vol tanden staan of, nog erger, euforisch uitweidden over de deadlines die ik heb gehaald… Ik wil vertellen over luie zondagochtenden, over dagen gevuld met de dingen die ik leuk vond… En als er niks is na dit leven?

Dan was dat van mij verdomd eenmalig mooi!

Goedemorgen Maandag!

Goedemorgen Maandag!

Ja. Stop vooral niet als ik over probeer te steken met mijn zoontje, je mag ons wel doodrijden hoor, whatever makes your day!
ROT OP van die stoep, zie je niet dat ik er zo niet langs kan met mijn Bugaboo?
Sorry, wat zei je? Vind je mijn zoontje schattig? Dat is synoniem voor ‘mooi-issie-niet’. STERF.
Zo, jij dacht dat roze en oranje goed matchte? Donder op zuurstok!
Zeg, ziet mijn kofferbak er fijn uit van zo dichtbij? Kun je mijn kentekenplaat goed lezen? Ja? Fijn! Leuk voor jou! Nu opzouten voor ik op de rem trap.

Nee zeg, ga vooral ineens harder rijden als ik je probeer in te halen, eikel!
Hóe blond kun je zijn? Geen wonder dat je man een zonnebril draagt. Die wil de rest van zijn leven nog naar móóie vrouwen kunnen kijken…
Wat zijn dat voor manoeuvres? Een file uitrijden en dan via de linkerbaan je auto er weer doodleuk tussen proppen? Asociale hondenlul!
Jézus, wat voor een slak rijdt er nou weer voor mij! Wat zit er in die bak, een vrouw zeker? Já hóór! Dank je wel, namens alle vrouwen op deze aardbol, dat je onze reputatie weer naar de klote helpt. En kijk effe op van je telefoon ja, als ik je doodstaar.

Wie…! Wat…! Wie dúrft er naar mij te toeteren? Wat heb ik je misdaan? Oh sorry, ik zag niet dat je tof was in die verlaagde afgetrapte kamp-Golf, oh jeetje ja, ik zou mij inderdaad ook zwaaiend en likkebaardend inhalen. Lekkere gladjakker van me, met die vette haren, dikke zonnebril op, maar jij kan goed rijden hé? Kijk je uit voor die oma? LOSER!

Flikker op, met jouw ká scooter, wat zit jij nou te drukken achter mij, ga een helm opzetten voor je die ene hersencel op het asfalt smeert.
Maar natúúrlijk mag jij mij rechts inhalen! Want jij rijdt Audi, en had je rijbewijs in 1 les hè? Of was het bij een pak melk!
Nee, steek jij maar even in de wilde weg over, ik wacht wel. En kijk niet zo verschrikt, zoiets heet een claxon, had je niet verwacht, hè? Dat ik wist hoe ik die moest gebruiken, hè? Ging per ongeluk, ik schrok van die rotkop op die dikke reet van jou!
Wát, voor een rare blouse heb jij aan? Wat zijn dat? Groene rouwbanden om je armen? Mouwen opstropen is voor mensen die zich laten verrassen door het warme weer, niet voor mensen die het hele weekend in de zon hebben gelegen met kokosolie op hun ‘harses’ en dus weten dat het vandaag óók 30 graden wordt.

Lach niet zo dom, ik heb mijn gehoor langer nodig dan vandaag.
Jij.bent.niet.belangrijk. So shut the fuck up!
Doe niet zo vrolijk.
Nee, ik hoef geen koffie.

Ga aan stomme computer…

GOEDEMORGEN MAANDAG!